ﺍﻧﺴﺤﺒﻮﺍ .. ﻛﺎﻥ ﺍﻟﻼﺳﻠﻜﻰ ﺑﻌﻴﺪ ...
ﻭﺍﻟﻌﺴﻜﺮﻯ ﻣﺎ ﺳﻤﻌﺶ ... ﺍﻧﺴﺤﺒﻮﺍ ..
ﺷﻮﻑ ﺍﻟﻌﺠﺐ ﻳﺎ ﻭﻻﺩ ... ﺍﻟﻌﺴﻜﺮﻯ ﻣﺎ
ﺭﺟﻌﺶ ... ﺍﻧﺴﺤﺒﻮﺍ ... ﺍﻃﺮﺵ ﺩﺓ ﻭﻝ...ﺍ
ﺻﻨﻢ ... ﺍﺭﺟﻊ ﻳﺎ ﺟﻨﺪﻯ ﺑﻴﺎﺩﺓ ... ﺩﺧﻞ
ﺍﻟﻌﺪﻭ ﺍﻟﻌﺮﻳﺶ ... ﺍﺭﺟﻊ ﺧﻼﺹ ﺑﺰﻳﺎﺩﺓ ...
ﺍﻟﻌﺴﻜﺮﻯ ﺳﺎﻣﻊ ... ﻟﻜﻨﻪ ﻭﺍﺩ ﻣﺠﺪﻉ ...
ﺷﺎﻝ ﺁﺭ ﺑﻰ ﺟﻴﻬﻪ ﻭﺿﺤﻚ : ﺍﺷﻤﻌﻨﻰ ﺃﻧﺎ
ﺍﻟﻠﻰ ﺃﺭﺟﻊ ؟ ﻭﻗﻒ ﺍﻟﺰﻣﻦ ﻣﺬﻫﻮﻝ
ﺳﺎﻋﺘﻴﻦ ﺑﻴﺸﺎﻫﺪ ﺍﻟﺠﻨﺪﻯ ﻗﺎﻡ ﻛﺒﺮ ﺍﻟﻤﺪﻓﻊ
ﺍﺗﺸﺎﻫﺪ ﺍﻟﺪﺑﺎﺑﺎﺕ ﻇﻬﺮﺕ "ﺍﺭﺟﻊ ﻳﺎ ﺟﻨﺪﻯ
ﻧﻈﺎﻡ" ﺩﺓ ﻛﺎﻥ ﻛﻼﻡ ﺍﻟﻘﻴﺎﺩﺓ ﻭﺩﺓ ﺑﺮﺿﻮ
ﻭﻗﺖ ﻛﻼﻡ ﻭﻗﻒ ﺍﻟﻮﻟﺪ ﺩﺩﺑﺎﻥ ... ﻳﺎ ﺳﺎﺩﺓ ﻳﺎ
ﺳﺎﻣﻌﻴﻦ ... ﺻﺎﺩﻫﻢ ﻛﻤﺎ ﺍﻟﺪﺑﺎﻥ ...
ﻣﺤﺮﻭﺱ ﻳﺎ ﻭﺍﺩ ﻣﻦ ﺍﻟﻌﻴﻦ ... ﺍﻟﺪﺑﺎﺑﺎﺕ
ﺻﻔﻴﻦ ... ﺍﺗﻔﺎﺟﺄﻭﺍ ﻭﺍﻓﺘﺮﻓﻮﺍ ... ﻋﻠﻰ
ﻛﺘﻔﻪ ﻛﺎﻥ ﻣﺪﻓﻊ ... ﻭﻋﻠﻰ ﺍﻟﺠﺒﻴﻦ ﻋﺮﻗﻪ
ﻏﻄﻰ ﺍﻟﻌﻔﺎﺭ ﺍﻟﻨﺎﺭ .... ﻭﻻ ﺣﺪ ﻋﺎﺩ ﺷﺎﻳﻒ
ﻭﺍﻟﺪﺑﺎﺑﺎﺕ ﺑﺘﻬﻞ ... ﻭﺩﺓ ﺑﺮﺿﻪ ﻣﺶ ﺧﺎﻳﻒ
ﺍﻟﻀﺤﻜﺔ ﻋﻠﻰ ﻭﺷﻪ ... ﻣﺎﺗﻘﻮﻟﺶ ﺑﻴﺼﻴﻒ
ﻭﻟﺴﺔ ﺍﻟﺰﻣﻦ ﻭﺍﻗﻒ ... ﻣﺒﺴﻮﻁ ﻭﻣﺘﻜﻴﻒ
ﺍﻟﺪﺑﺎﺑﺎﺕ ﻛﺘﺮﺕ ... ﻭﺍﻟﻜﺘﺮﺓ ﻏﻼﺑﺔ ....
ﻭﺍﻟﻘﻠﺐ ﻟﻮ ﻣﺆﻣﻦ ... ﻭﻻ ﺍﻟﻒ ﺩﺑﺎﺑﺔ
ﺣﺘﻘﻮﻟﻮﺍ ﻣﺎﺕ ﺍﻟﻮﻟﺪ ... ﺃﻧﺎ ﺍﻗﻮﻟﻜﻢ ﻷ
ﻋﺎﺵ ... ﻣﺎ ﺍﻟﺠﻨﺔ ﻭﻻ ﻓﻴﻬﺎ ﻣﻮﺕ .... ﻭﻻ
ﺗﺘﺪﺧﻞ ﺑﺒﻼﺵ